به گزارش سلامت نیوز به نقل از مدیسن نت، بیماری های مقاربتی (STD) که به آن عفونت های مقاربتی (STIs) نیز گفته می شود، گروهی از عفونت ها هستند که می توانند از طریق هر نوع تماس جنسی منتقل شوند.

آنها معمولاً از طریق رابطه جنسی دهانی، واژینال یا مقعدی از یک فرد آلوده به دیگران منتقل می شوند. آنها همچنین ممکن است از طریق دیگر تماس‌های فیزیکی صمیمی مانند بوسیدن نیز منتقل شوند. به عنوان مثال، تبخال می تواند از طریق تماس پوست به پوست گسترش یابد.

بیماری های مقاربتی می تواند توسط باکتری ها، انگل ها و ویروس های مختلف ایجاد شود. نمونه هایی از بیماری هایی که می توانند از طریق جنسی منتقل شوند عبارتند از:

• کلامیدیا
• واژینوز باکتریال
• تبخال ناحیه تناسلی
• سوزاک
• ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)
• شپش ناحیه تناسلی
• هپاتیت B و C
• سیفلیس
• ویروس نقص ایمنی انسانی / سندرم نقص ایمنی اکتسابی (HIV/AIDS)
• تریکومونیازیس
• Molluscum contagiosum
• شانکروئید
• گال

برخی از افراد ممکن است کاملاً از ابتلای خود به بیماری مقاربتی اگاه نباشند، زیرا ممکن است این بیماری مقاربتی علائم قابل توجهی ایجاد نکند.

گاهی اوقات نیز علائم خیلی دیر پس از عفونت ظاهر می شوند و ممکن است عود کنند و دوباره از بین بروند. بنابراین، بسیاری از افراد ممکن است ناآگاهانه بیماری را به شریک زندگی خود منتقل کنند، زیرا هیچ نشانه ای از بیماری ندارند.

بیشتر بیماری های مقاربتی (STD) از طریق لباس قابل انتقال نیستند. با این وجود، برخی از بیماری های مقاربتی مانند شپش شرمگاهی، گال و مولوسکوم سرایتی می توانند با استفاده از لباس مشترک با فرد آلوده منتقل شوند.

این عفونت ها می توانند از طریق هر نوع تماس فیزیکی و نه الزاماً تماس جنسی گسترش یابند. آنها همچنین ممکن است از طریق ملحفه یا پارچه استفاده شده توسط یک فرد آلوده پخش شوند. خوشبختانه این بیماری ها علائم و نشانه های آشکاری مانند راش و خارش ایجاد می کنند.بنابراین، فرد مبتلا از بیماری آگاه خواهد شد.

این دسته افراد باید اقدامات احتیاطی لازم را برای جلوگیری از سرایت عفونت به شریک زندگی خود انجام دهند، مانند شستن و ضدعفونی مناسب لباس و ملافه، شستن مکرر دست‌ها و استفاده نکردن از وسایل شخصی از جمله لباس.

بسیاری از بیماری های مقاربتی دیگر از طریق لباس یا صندلی توالت مشترک منتقل نمی شوند. زیرا میکروب های ایجاد کننده این بیماری ها نمی توانند روی چنین سطوحی زنده بمانند.

از آنجایی که همه بیماری های مقاربتی (STDs) می توانند از طریق تماس جنسی محافظت نشده (معاشقه، جنسی واژینال و دهانی) سرایت کنند، پیروی از اقدامات جنسی ایمن برای محافظت از خود و همسرتان ضروری است:

• بهترین راه برای جلوگیری از ابتلا به هر گونه بیماری مقاربتی، اجتناب از هرگونه تماس با دهان و اندام تناسلی فرد دیگر است.
• برای کاهش خطر عفونت، رابطه جنسی ایمن را با استفاده از محافظ هایی مانند کاندوم و سدهای دندانی انجام دهید. کاندوم خطر شما را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد، اما ممکن است محافظت 100 درصدی ایجاد نکند، زیرا پاتوژن (ارگانیسم عامل عفونت) می تواند در مناطقی که توسط کاندوم محافظت نمی شود مانند باسن، لابیا و کیسه بیضه زنده بماند.
• اکثر بیماری های مقاربتی (مانند تبخال) در طول شیوع راحت پخش می شوند. عفونت می تواند حتی در صورت عدم وجود علائم گسترش یابد.
• اگر شما یا شریک زندگیتان به عفونت های مقاربتی (STIs) مبتلا هستید، حتی اگر هیچ علامتی وجود نداشته باشد، از کاندوم استفاده کنید. با این حال، باید از داشتن رابطه جنسی (دهانی، مقعدی یا واژینال) در طول شیوع تبخال اجتناب کنید. یاد بگیرید که علائم قبل از شیوع بیماری مانند احساس سوزش، خارش یا سوزن سوزن شدن را تشخیص دهید.
• اگر آلوده هستید، از پزشک خود در مورد داروهایی که خطر گسترش عفونت را کاهش می دهند، سوال کنید.
• از دست زدن به راش و زخم خودداری کنید زیرا این امر می تواند عفونت را به سایر قسمت های بدن، به خصوص در عفونت های جدیدتر گسترش دهد.
• اگر به طور تصادفی یا در حین استفاده از داروها راش و یا زخم را لمس کرده اید، دست های خود را با آب و صابون بشویید.
• اگر زخمی در دهان یا روی لب دارید از بوسیدن همسرتان خودداری کنید.
• اگر تبخال دارید، وسایل شخصی مانند مسواک، حوله، تیغ، نوشیدنی و .. را به اشتراک نگذارید.
• واکسن های موثری علیه ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) و هپاتیت B موجود است. در مورد واکسینه شدن برای این عفونت ها با پزشک خود صحبت کنید.
• اگر گال، شپش شرمگاهی (خرچنگ) یا مولوسکوم سرایتی دارید، از به اشتراک گذاشتن لباس یا ملافه جدا خودداری کنید.

با مصرف یک رژیم غذایی متعادل، انجام فعالیت بدنی منظم و هیدراته ماندن سلامت بمانید. اگر فکر می کنید مبتلا به STD هستید، با پزشک خود مشورت کنید.